Thursday, May 29, 2008

അണയാതിരിക്കട്ടെ!

ബുധനാഴ്ചയിലെ മനോരമയില്‍ വന്ന വാര്‍ത്തയാണീ കുറിപ്പിനാധാരം.ബൈക്കില്‍ യാത്ര ചെയ്യുകയായിരുന്ന ദമ്പതികള്‍ KSRTC ബസ്സ്‌ ഇടിച്ചു പരിക്കേറ്റു തെറിച്ചു വീണു...രക്തത്തില്‍ കുളിച്ച ഭര്‍ത്താവു ഭാര്യയെയും താങ്ങിയെടുത്തു പലരുടെയും അടുത്തു സഹായം യാചിച്ചെങ്കിലും, ആരും സന്മന്‍സ്സു കാട്ടിയില്ല!ഒടുവില്‍, രക്തം വാര്‍ന്നു ഭാര്യ മരിച്ചു!

എന്തു പറ്റി മലയാളികള്‍ക്കു? കേരളത്തില്‍ നിന്നും അകലെ ജീവിക്കുന്ന ഞങ്ങള്‍, മറുനാടന്‍ മലയാളികള്‍, നാടിനെ പറ്റി ഓര്‍ത്തു അഭിമാനിച്ചിരുന്നു! പ്രബുദ്ധരായ ജനതയാണു, വിദ്യാഭ്യാസം ഉള്ളവരാണു എന്നൊക്കെ!

സഹജീവികളൊടു കരുണ കാണിക്കേണ്ടതു നമ്മുടെ ചുമതല ആണെന്നൊന്നും ഞാന്‍ പറയില്ല...എന്നാലും...നാളെ നമ്മുടെ എറ്റവും പ്രിയപ്പെട്ടവര്‍ക്കു ഈ ഗതി വരാം എന്നോര്‍ത്തെങ്കിലും ആര്‍ക്കെങ്കിലും അവരെ സഹായിച്ചു കൂടായിരുന്നൊ?ഒരു അപകടം ഉണ്ടായി കഴിയുമ്പോള്‍ ആര്‍ക്കും പറയാന്‍ കുറെ ന്യായവാദങ്ങള്‍ ഉണ്ടാകും! പോലീസീന്റെ മേല്‍ കുറ്റം ചാരി കഴിഞ്ഞാല്‍ എല്ലാം തീര്‍ന്നൊ? വെള്ളത്തില്‍ മുങ്ങുന്ന ഉറുമ്പിനെ ഇലയിട്ടു രക്ഷിച്ച ബാല്യകാലം ഇത്ര വേഗം മറന്നൊ?

ബാലാമണിയമ്മയുടെ കവിതകള്‍ വായിച്ചു വളര്‍ന്ന ഒരു കാലം ഉണ്ടായിരുന്നു മലയാളിക്ക്‌ : മറ്റുള്ളവരുടെ ദു:ഖം കണ്ടു വേദനിക്കുന്ന മനസ്സുണ്ടാകുന്നതു പുണ്യമാണെന്നു പഠിച്ചിരുന്ന കാലം..മലയാളിക്കിന്നാ കവിതകള്‍ മാത്രമല്ല അന്യമായത്‌, ആ മനസ്സു കൂടിയാണു.മൂന്നു വയസ്സു മുതല്‍ക്കെ മാതൃഭാഷയെ മറക്കാന്‍ പഠിക്കുന്നവര്‍! മുന്നിലെത്താനായി ഓടി നടക്കുന്ന യാത്രയില്‍, എവിടെയാണു മറ്റുള്ളവനു വേണ്ടി നീക്കി വയ്ക്കാന്‍ അല്‍പം സമയം! സ്വന്തം വീട്ടില്‍, സ്വന്തം മക്കള്‍ക്കൊ, മാതാപിതാക്കള്‍ക്കൊ കൊടുക്കാന്‍ സമയമില്ല..പിന്നെയല്ലേ അന്യനു! ഇന്നുവരെ കാണാത്ത ഒരള്‍ക്കു വേണ്ടി ഞാന്‍ എന്തിനു ബുദ്ധിമുട്ടണം! ഈ ഓട്ടം എങ്ങോട്ടാണെന്നു അല്‍പനേരം കണ്ടെത്തി ചിന്തിക്കുന്നതു നന്നായിരിക്കും!

ഇംഗ്ലീഷ്‌ മീഡിയം വിദ്യാഭ്യസമാണെല്ലാത്തിനും കാരണം എന്നല്ല ഞാന്‍ ഇവിടെ പറയാന്‍ ശ്രമിച്ചതു. മാറുന്ന നമ്മുടെ മനസ്സ്ഥിതിയെ ആണു ഞാന്‍ ഉന്നം വച്ചതു. എല്ലാത്തിലും, എല്ലായിടത്തും എനിക്കു മുന്നിലെത്തണം...മുന്നിലെത്തിയാല്‍ മാത്രം പോര, മറ്റവന്‍ തീരെ പുറകിലായി പോവുകയും വേണം എന്ന മനോഭാവം!

ഒരു റോഡപകടം നടക്കുമ്പോള്‍, അപകടത്തില്‍ പെട്ടവരുടെ അടുത്താരെങ്കിലും ചെന്നാല്‍ അവര്‍ക്കതു വലിയ ആശ്വാസമായിരിക്കും...സഹായിക്കാന്‍ സാധിച്ചില്ലെങ്കിലും, ഒരാശ്വസവാക്കിനു പോലും അപ്പോള്‍ വലിയ വിലയുണ്ട്‌! ഇനിയെങ്കിലും, സഹജീവികള്‍ക്കു കൊടുക്കാനായ്‌ നമുക്കൊരല്‍പ്പം കരുണ കരുതിവെയ്ക്കാം..

നന്മയുടെ കൈത്തിരിവെട്ടം നമ്മുടെ കൊച്ചു കേരളത്തില്‍ ഒരിക്കലും അണയാതിരുന്നെങ്കില്‍!

Thursday, May 22, 2008

അങ്ങനെ ഞാനും നിരൂപിക്കട്ടെ!

ബ്ലോഗ് ഇവന്റ്:

ഞാന്‍ ഈ ബ്ലോഗ്‌ അല്‍പം മുകളിലേക്കു മാറ്റി!

http://marykkundorukunjadu.blogspot.com/2008/06/blog-post.html

Wednesday, May 21, 2008

പുഴകള്‍,പുസ്തകങ്ങള്‍...

ഹൃദയം കൊണ്ടു വായിക്കുന്ന കുട്ടി..അങ്ങനെയും കുട്ടികള്‍ ഉണ്ടോ? എന്തായാലും എന്റെ ഒരു സഹപ്രവര്‍ത്തകയെ അങ്ങനെ വിശേഷിപ്പിച്ചു കേട്ടു.ഈ മേരിക്കുട്ടിയും അങ്ങനൊക്കെ തന്നെ..

ഇഞ്ചിപെണ്ണിന്റെ പുതിയ ബ്ലോഗ്‌ പോസ്റ്റ്‌ ,വായിച്ച പുസ്തകങ്ങളെ കുറിച്ചു എഴുതാന്‍ എന്നെയും പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.പുസ്തകങ്ങളെ ആത്മാവോടു ചേര്‍ത്തു നടക്കുന്നു എന്നു സ്വയം വിശ്വസിക്കുന്ന ഒരാള്‍ ഇഞ്ചിപെണ്ണിന്റെ ആഹ്വാനം കണ്ടു ബ്ലോഗു തുടങ്ങിയില്ലെങ്കില്ലേ അതിശയമുള്ളു!

ആദ്യത്തെ പോസ്റ്റ്‌...

അങ്ങനെ ബൂലോകത്തേയ്ക്കു മേരിക്കുട്ടിയും...